Od niedawna zaczęłam, na przemian z książkami, czytać wiersze. Zachęciły mnie autorstwa Wisławy Szymborskie. Wiersz, który bardzo polecam, pod tytułem "Na wieży Babel" odniósł mnie do wielu przemyśleń.
Czy Wy także, czasem myślicie idąc do szkoły co powiecie przyjaciołom? Nikt nawet na sekundę nie pomyśli co oni mogą powiedzieć. Nie idziecie z myślą "a co dziś mi powiedzą?".
Czasami wydaje mi się, że wszyscy jesteśmy egoistami, których interesuje tylko to, co sami mamy do powiedzenia. To po co w ogóle mówić?
W dzisiejszych czasach ludzie dużo mówią, lecz bardzo mało słuchają. Skoro nikt nie słucha, wszyscy mówią,to jaki jest sens odzywania się? Każdy z nas powinien czasem usiąść i po prostu wysłuchać, bo to czasem okazuje się lepszym lekarstwem niż pocieszanie.
Wasza Luna <333
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz